🌝 Zażalenie Od Postanowienia Sądu Rejonowego

UZASADNIENIE. Zaskarżonym postanowieniem z dnia 24 lipca 2019r. Sąd Rejonowy w pkt 1 z urzędu sprostował oczywistą omyłkę pisarską zawartą w uzasadnieniu postanowienia Sądu Rejonowego w W. z dnia (). wydanego w sprawie o sygn. akt () w przedmiocie odrzucenia wniosku o doręczenie postanowienia o zawieszeniu postępowania w ten sposób, że w miejsce wskazania podstawy prawnej oddala zażalenie. UZASADNIENIE Sąd Okręgowy postanowieniem z dnia 17 lutego 2014 r. odrzucił skargę kasacyjną powoda W. S. od postanowienia tego Sądu z dnia 31 października 2013 r. W uzasadnieniu orzeczenia wskazano, że postanowieniem z dnia 24 maja 2013 r. Sąd Rejonowy odrzucił zażalenie powoda na postanowienie tego Sądu z Gdzie i w jakim terminie należy wnieść zażalenie. Zażalenie wnosi się do sądu drugiej instancji ale za pośrednictwem sądu który wydał skarżone postanowienie (pismo zawierające zażalenie należy złożyć do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie). Termin do wniesienia zażalenia jest tygodniowy i liczy się go od dnia: Liczysz nie-kontakty. Ale uwaga – dopiero te od daty tego postanowienia. Wcześniejsze – a… to nieistotne. 3. Wystosowujesz do sądu wniosek. o nakazanie zapłaty; o zwrot kosztów niezrealizowanych kontaktów; Opłata od tego wniosku na szczęście jest symboliczna, bo 100 zł. Składasz do sądu rejonowego. na skutek zażalenia wnioskodawcy od postanowienia Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 28 maja 2013r. sygn. akt XII Co 1793/13. postanawia: oddali ć zażalenie. Na oryginale właściwe podpisy. sygn. akt. II Cz 552/13 pouczenie Sądu Rejonowego oraz nieprawidłowa kwalifikacja pisma Z. S. z dnia 7 lutego 2008 r. nie może skutkować przyznaniem jej prawa do odrębnego zaskarżenia postanowienia Sądu Rejonowego w B. z dnia 17 grudnia 2007 r. Z. S. wstąpiła bowiem do postępowania w fazie, kiedy postanowienie Sądu Rejonowego w B. z dnia 17 grudnia Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja do sądu drugiej instancji. Apelację od wyroku sądu rejonowego rozpoznaje sąd okręgowy, a od wyroku sądu okręgowego jako sądu pierwszej instancji - sąd apelacyjny. Apelacja przysługuje stronom postępowania. Apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok. Z kolei skład Sądu Rejonowego w Kościanie rozpoznający zażalenie od powyższego postanowienia (sędziowie Violetta Dodot, Joanna Nyczka i Michał Olszewski) zwrócili się do Sądu od postanowienia Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 14 listopada 2012 r. sygn. akt XI Co 1797/12 p o s t a n a w i a : I. oddalić zażalenie w części dotyczącej punktu 2 (drugiego) postanowienia, II. odrzucić zażalenie w pozostałej części. UZASADNIENIE Postanowieniem z dnia 14 listopada 2012 r. Sąd Rejonowy w Toruniu 1. oddalił VySb. CYTAT(pszczolka14 @ 14:27) Pasjonacie, zadałam to pytanie w innym dziale, ale nikt nie umie odpowiedzieć. Pomóż Ty, proszę. Jest to mieszanka cywilistyki z o to, że szwagier (skazany z 207kk, ale za psychiczne "znęcanie") od 2000 roku ma służebność osobistą polegająca na zamieszkiwaniu w całym domu. Jest to wiejski mały domeczek. Darował majątek siostrzeńcowi, gdy tamten miał 18 lat i zamieszkiwał ze swymi rodzicami w mieście. Matka obdarowanego wprowadziła go celowo w błąd mówiąc, że ZUS zabierze szwagrowi rentę, gdy będzie miał choć 1 ar ziemi i podpowiedziała, by ten przepisał wszystko na jej syna. Szwagier umówił sie z nimi, że dopiero po jego śmierci może tam zamieszkać i zgodni pojechali do rejenta. W ok. 2003-04r. siostra wprowadziła się do domu na wsi, by opiekować sie matką. W 2006 ta siostra pozwała mego szwagra do sądu w zw. z 207kk. Został skazany w zawieszeniu. 1 tydzień przed upływem terminu zawieszenia, zadzwoniła po kuratorkę społ. i udowodniła, że szwagier jest pijany. Obie wrzeszczały na chłopinę i ten coś tam odburknął. Wtedy kuratorka zawiadomiła zawodową, a ta wystapiła o zarządzenie kary, którą sąd odwiesił i zwinęli szwagra do AŚ. Tam dostał P-2. Po 2 miesiącach przewieźli go do ZK typu zamkniętego(był ten zakład bliżej mojego miejsca zamieszk. i łatwiej mogłam kontaktować się ze szwagrem). Myślałam, że jak ma P-2, to w zamkniętym tak będą go traktować, ale niestety traktowali wszystkich jednakowo jak to jest w zakł. zamkniętych. Cały czas działałam dzięki Twym podpowiedziom. Nie poddaliśmy się. Po 7 m-cach szwagier jest wolny, jak pisałam Ci wyżej. Zadziałał 24kkw. Ale problem jest dalej, ponieważ szwagier ma dożywotnią służebn. osob. polegającą na zamieszkiwaniu w całym domu, a tam nadal siedzi matka obdarowanego, mimo, że od nie żyje matka, którą opiekowała się. Sam obdarowany mieszka w mieście. Darczyńca(szwagier) boi się wrócić do domu, bo siostra sama może się zadrapać i wezwać policję, no i jak wiesz szwagier może mieć podobny problem. Czy jest jakieś orzeczenie sądu, lub konkretny komentarz na temat: przy powyższym wpisie w akcie notar., szwagier ma prawo sam tam mieszkać?, i czy możesz odpowiedzieć na poniższe obdarowany miał prawo wprowadzić tam swą matkę? szwagier ma odbierać darowiznę?(jeśli tak, to jak?) wnioskować do sądu o naruszenie posiadania(może to zrobić, jeśli jest uprawnionym do służebności?) i w jaki sposób dokonać eksmisji? teraz pisać o wznowienie postępowania i uniewinnienie, czy sąd z urzędu powinien uniewinnić szwagra w związku ze zwolnieniem na przecież już w tym czasie świadkowie zeznali, jako nowe okoliczności, że to siostra z rodziną znęcali się nad szwagrem w domu do którego uprawniony jest tylko on. Potwierdziło to 10 świadków. 7. W jakim czasie pisać o odszkodowanie i zadośćuczynienie od skarbu Państwa?Pasjonacie, dużo tego ale jak możesz to pomóż poukładać te Według mojej oceny ma prawo;2) Tak;3) Tak- w razie rażącej niewdzięczności. Odwołanie darowizny następuje przez oświadczenie złożone obdarowanemu na piśmie- art. 900 może odwołać darowiznę jeszcze nie wykonaną, jeżeli po zawarciu umowyjest stan majątkowy uległ takiej zmianie, że wykonanie darowizny nie możenastąpić bez uszczerbku dla jego własnego utrzymania odpowiednio do jego usprawiedliwionychpotrzeb albo bez uszczerbku dla ciążących na nim ustawowych po wykonaniu darowizny darczyńca popadnie w niedostatek, obdarowany maobowiązek, w granicach istniejącego jeszcze wzbogacenia, dostarczyć darczyńcyśrodków, których mu brak do utrzymania odpowiadającego jego usprawiedliwionympotrzebom albo do wypełnienia ciążących na nim ustawowych obowiązków może jednak zwolnić się od tego obowiązku zwracając darczyńcywartość 898.§ 1. Darczyńca może odwołać darowiznę nawet już wykonaną, jeżeli obdarowanydopuścił się względem niego rażącej niewdzięczności.§ 2. Zwrot przedmiotu odwołanej darowizny powinien nastąpić stosownie doprzepisów o bezpodstawnym wzbogaceniu. Od chwili zdarzenia uzasadniającegoodwołanie obdarowany ponosi odpowiedzialność na równi z bezpodstawniewzbogaconym, który powinien się liczyć z obowiązkiem 899.§ 1. Darowizna nie może być odwołana z powodu niewdzięczności, jeżeli darczyńcaobdarowanemu przebaczył. Jeżeli w chwili przebaczenia darczyńcanie miał zdolności do czynności prawnych, przebaczenie jest skuteczne, gdynastąpiło z dostatecznym rozeznaniem.§ 2. Spadkobiercy darczyńcy mogą odwołać darowiznę z powodu niewdzięcznościtylko wtedy, gdy darczyńca w chwili śmierci był uprawniony do odwołaniaalbo gdy obdarowany umyślnie pozbawił darczyńcę życia lub umyślnie wywołałrozstrój zdrowia, którego skutkiem była śmierć darczyńcy.§ 3. Darowizna nie może być odwołana po upływie roku od dnia, w którym uprawnionydo odwołania dowiedział się o niewdzięczności darowizny następuje przez oświadczenie złożone obdarowanemu na Pkt 3. Powołując się na art. 900 w zw. z art. 898 par 1 złożyć obdarowanemu oświadcenie o odwołaniu darowizny;5) Wezać do opuszczenia mieszkania pod rygorem wezwania policji z uwagi na naruszenie miru domowego. Gdy to nie pomoże pozostaje złożyć pozew o eksmisję, po wyroku prawomocnym opatrzonym klauzulą wykonalności i złożyć wniosek do komornika o opróżnienie mieszkania (tutaj może być problem z uwagi na to, że wyrok może zapaść z prawem do mieszkania socjalnego- wówczas wpierw musi się znaleźć mieszkanie zastępcze);CYTATArt. wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonegoterenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza,podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolnoścido Jedynie można zawnioskować o wznowienie postępowania- nie ma przesłanek do wznowienia postępowania z urzędu;CYTAT Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 19 października 2007 r. II AKo 211/2007 Krakowskie Zeszyty Sądowe 2007/10 poz. 62 CYTAT Przepis art. 1 § 2 kkw daje pierwszeństwo wzruszenia prawomocnych postanowień, zapadłych w postępowaniu wykonawczym, w oparciu o nowe lub nieznane okoliczności w trybie art. 24 § 1 kkw. Wznowienie postępowania w trybie przepisów rozdziału 56 kodeksu postępowania karnego możliwe jest tylko w zakresie przekraczającym możliwości zmian na podstawie art. 24 § 1 kkw, a to gdy w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa albo gdy w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego lub organu międzynarodowego, albo gdy ujawni się któraś z bezwzględnych przyczyn odwoławczych. CYTAT USTAWA z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny wykonawczy CYTATArt. 24.§ 1. Jeżeli ujawnią się nowe lub poprzednio nie znane okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia, sąd może w każdym czasie zmienić lub uchylić poprzednie postanowienie.§ 2. Niedopuszczalna jest zmiana lub uchylenie postanowienia, przewidzianego w § 1, na niekorzyść skazanego po upływie 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego CYTATArt. 540.§ 1. Postępowanie sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli:1) w związku z postępowaniem dopuszczono się przestępstwa, a istnieje uzasadniona podstawa do przyjęcia, że mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia,2) po wydaniu orzeczenia ujawnią się nowe fakty lub dowody nie znane przedtem sądowi, wskazujące na to, że:a) skazany nie popełnił czynu albo czyn jego nie stanowił przestępstwa lub nie podlegał karze, skazano go za przestępstwo zagrożone karą surowszą albo nie uwzględniono okoliczności zobowiązujących do nadzwyczajnego złagodzenia kary albo też błędnie przyjęto okoliczności wpływające na nadzwyczajne obostrzenie kary,c) sąd umorzył lub warunkowo umorzył postępowanie karne błędnie przyjmując popełnienie przez oskarżonego zarzucanego mu czynu.§ 2. Postępowanie wznawia się na korzyść strony, jeżeli Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub z ustawą przepisu prawnego, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie; wznowienie nie może nastąpić na niekorzyść oskarżonego.§ 3. Postępowanie wznawia się na korzyść oskarżonego, gdy potrzeba taka wynika z rozstrzygnięcia organu międzynarodowego działającego na mocy umowy międzynarodowej ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą sądowe zakończone prawomocnym orzeczeniem można wznowić, jeżeli:1) skazany, do którego zastosowano przepis art. 60 § 3 lub 4 Kodeksu karnego lub art. 36 § 3 Kodeksu karnego skarbowego, nie potwierdził w postępowaniu karnym ujawnionych przez siebie informacji,2) zachodzi okoliczność określona w art. 11 § 541.§ 1. Czyn, o którym mowa w art. 540 § 1 pkt 1, musi być ustalony prawomocnym wyrokiem skazującym, chyba że orzeczenie takie nie może zapaść z powodu przyczyn wymienionych w art. 17 § 1 pkt 3-11 lub w art. 22.§ 2. W tym wypadku wniosek o wznowienie postępowania powinien wskazywać wyrok skazujący lub orzeczenie zapadłe w postępowaniu karnym, stwierdzające niemożność wydania wyroku 9. § 1. Organy procesowe prowadzą postępowanie i dokonują czynności z urzędu, chyba że ustawa uzależnia je od wniosku określonej osoby, instytucji lub organu albo od zezwolenia władzy.§ 2. Strony i inne osoby bezpośrednio zainteresowane mogą składać wnioski o dokonanie również tych czynności, które organ może lub ma obowiązek podejmować z 542. § 1. Wznowienie postępowania może nastąpić na wniosek strony lub z urzędu.§ 2. Wniosek o wznowienie na korzyść złożyć może w razie śmierci skazanego osoba najbliższa.§ 3. Postępowanie wznawia się z urzędu tylko w razie ujawnienia się jednego z uchybień wymienionych w art. 439 § 1, przy czym wznowienie postępowania jedynie z powodów określonych w pkt 9-11 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego.§ 4. Wznowienie nie może nastąpić z przyczyn wymienionych w § 3, jeżeli były one przedmiotem rozpoznania w trybie kasacji.§ 5. Niedopuszczalne jest wznowienie postępowania z urzędu na niekorzyść oskarżonego po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się 439. § 1. Niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów oraz wpływu uchybienia na treść orzeczenia sąd odwoławczy na posiedzeniu uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli: 1) w wydaniu orzeczenia brała udział osoba nieuprawniona lub niezdolna do orzekania bądź podlegająca wyłączeniu na podstawie art. 40,2) sąd był nienależycie obsadzony lub którykolwiek z jego członków nie był obecny na całej rozprawie,3) sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego,4) sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu,5) orzeczono karę, środek karny lub środek zabezpieczający nieznane ustawie,6) zapadło z naruszeniem zasady większości głosów lub nie zostało podpisane przez którąkolwiek z osób biorących udział w jego wydaniu,7) zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie,8) zostało wydane pomimo to, że postępowanie karne co do tego samego czynu tej samej osoby zostało już prawomocnie zakończone,9) zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 § 1 pkt 5, 6 i 8-11,10) oskarżony w postępowaniu sądowym nie miał obrońcy w wypadkach określonych w art. 79 § 1 i 2, art. 80 oraz art. 517i § 1 lub obrońca nie brał udziału w czynnościach, w których jego udział był obowiązkowy,11) sprawę rozpoznano podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa.§ 2. Uchylenie orzeczenia jedynie z powodów określonych w § 1 pkt 9-11 może nastąpić tylko na korzyść oskarżonego.§ 3. W posiedzeniu mają prawo wziąć udział strony, obrońcy i pełnomocnicy. Przepis art. 451 stosuje się Musi zapaść najpierw prawomocny wyrok uniewinniający czy też skazujący na niższ wymiar kary- wówczas jest czas 1 za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanielub zatrzymanieArt. 552.§ 1. Oskarżonemu, który w wyniku wznowienia postępowania lub kasacji zostałuniewinniony lub skazany na łagodniejszą karę, służy od Skarbu Państwa odszkodowanieza poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę,wynikłe z wykonania względem niego w całości lub w części kary, którejnie powinien był ponieść.§ 2. Przepis § 1 stosuje się także, jeżeli po uchyleniu skazującego orzeczenia postępowanieumorzono wskutek okoliczności, których nie uwzględniono we wcześniejszympostępowaniu.§ 3. Prawo do odszkodowania i zadośćuczynienia powstaje również w związku zzastosowaniem środka zabezpieczającego w warunkach określonych w § 1 i 2.§ 4. Odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje również w wypadku niewątpliwieniesłusznego tymczasowego aresztowania lub 553.§ 1. Roszczenie o odszkodowanie lub zadośćuczynienie nie przysługuje temu, kto wzamiarze wprowadzenia w błąd sądu lub organu ścigania złożył fałszywe zawiadomienieo popełnieniu przestępstwa lub fałszywe wyjaśnienie i spowodowałtym niekorzystne dla siebie orzeczenie w przedmiocie skazania, tymczasowegoaresztowania, zastosowania środka zabezpieczającego albo zatrzymanie.§ 2. Przepisu § 1 nie stosuje się do osób składających oświadczenie w warunkachokreślonych w art. 171 § 3, 4 i 6, jak również gdy szkoda lub krzywda powstałana skutek przekroczenia uprawnień lub niedopełnienia obowiązku przezfunkcjonariusza państwowego.§ 3. W wypadku przyczynienia się przez oskarżonego do wydania orzeczenia, októrym mowa w § 1, art. 362 Kodeksu cywilnego stosuje się 554.§ 1. Żądanie odszkodowania należy zgłosić w sądzie okręgowym, w którego okręguwydano orzeczenie w pierwszej instancji, a w wypadku określonym w art. 552§ 4 - w sądzie okręgowym właściwym ze względu na miejsce, w którym nastąpiłozwolnienie tymczasowo aresztowanego lub zwolnienie zatrzymanego.§ 2. Sąd okręgowy orzeka wyrokiem na rozprawie w składzie trzech sędziów;sprawy o odszkodowanie powinny być rozpoznawane w pierwszej kolejności;postępowanie wolne jest od przewidziane w niniejszym rozdziale przedawniają się po upływie rokuod daty uprawomocnienia się orzeczenia dającego podstawę do odszkodowania izadośćuczynienia, w wypadku tymczasowego aresztowania - od daty uprawomocnieniasię orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, w razie zaś zatrzymania -od daty 556.§ 1. W razie śmierci oskarżonego prawo do odszkodowania przysługuje temu, ktowskutek wykonania kary lub niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowaniautracił:1) należne mu od uprawnionego z mocy ustawy utrzymanie,2) stale dostarczane mu przez zmarłego utrzymanie, jeżeli względy słusznościprzemawiają za przyznaniem odszkodowania.§ 2. Żądanie odszkodowania należy zgłosić w terminie przewidzianym w art. 555lub w ciągu roku od śmierci oskarżonego.§ 3. Żądający odszkodowania może ustanowić pełnomocnika. Przepisy art. 78-81stosuje się odpowiednio.§ 4. Upoważnienie do obrony udzielone obrońcy w sprawie zachowuje moc jakoupoważnienie do działania w charakterze 557.§ 1. W razie naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za krzywdę, Skarb Państwama roszczenie zwrotne do osób, które swoim bezprawnym działaniem spowo©dowały niesłuszne skazanie, zastosowanie środka zabezpieczającego, niewątpliwieniesłuszne tymczasowe aresztowanie lub zatrzymanie.§ 2. Powództwo dotyczące roszczeń, o których mowa w § 1, może wytoczyć w postępowaniucywilnym prokurator lub organ, który jest powołany do reprezentowaniaSkarbu Państwa. Jeżeli prokurator nie dopatrzy się podstaw do wytoczeniapowództwa, wydaje w tej kwestii postanowienie i zawiadamia o tymuprawniony sprawach o odszkodowanie za niesłuszne skazanie, tymczasowe aresztowanie lubzatrzymanie przepisy Kodeksu postępowania cywilnego stosuje się tylko w kwestiachnie uregulowanych w niniejszym niniejszego rozdziału mają zastosowanie do cudzoziemców na zasadziewzajemności. W treści dowiesz się – co to jest zażalenie, kiedy przysługuje, jak je złożyć, jaki sąd rozpoznaje zażalenie i na jakie decyzję procesowe zażalenie nie przysługuje. Czym jest zażalenie w postępowaniu cywilnym? W postępowaniu cywilnym zapadają orzeczenia merytoryczne, rozstrzygające sprawę co do istoty. Mogą one przyjąć formę wyroku (np. wyrok zasądzający kwotę 1000 zł, wyrok rozwodowy) lub postanowienia (np. postanowienie w przedmiocie podziału majątku, dział spadku czy kontaktów z dziećmi). Drugim rodzajem orzeczeń są orzeczenia formalne, niemerytoryczne, czyli takie które nie dotyczą samej istoty prowadzonego postępowania. Te przyjąć mogą tylko formę postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego Orzeczenia merytoryczne (wyroki i postanowienia) podlegają zaskarżeniu apelacją. Postanowienia niemerytoryczne i zarządzenia przewodniczącego podlegają zaskarżeniu zażaleniem, o którym mowa w tytule artykułu. Jak złożyć zażalenie? Najpierw sprawdź na konkretne postanowienie lub zarządzenie przewodniczącego przysługuje zażalenie, bo nie wszystkie decyzje z którymi strona się nie zgadza można zaskarżyć. Jeśli nie masz pełnomocnika, to powinieneś dostać w tym przedmiocie pouczenie. Jeśli postanowienie podlega zaskarżeniu, złóż wniosek o jego uzasadnienie i doręczenie Ci uzasadnienia. Masz na to 7 dni. Jest to warunek konieczny złożenia zażalenia. Wniosek o uzasadnienie podlega opłacie 100 zł. Jak otrzymasz postanowienie z uzasadnieniem, masz 7 dni na napisanie i złożenia do sądu zażalenia. Sprawdź jaki sąd Twoje zażalenie będzie rozpoznawał (to również powinno być w pouczeniu) Zażalenie składasz do tego sądu, który wydał postanowienie, ale kierujesz je do sądu, który ma to postanowienie rozpoznać. Np. zażalenie kierujesz do Sądu Okręgowego w Gdańsku za pośrednictwem Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku. Czy od każdego postanowienia przysługuje zażalenie? Nie od każdego postanowienia (zarządzenia przewodniczącego) można się odwołać. Ustawodawca wprost wymienia, od jakich decyzji przysługuje zażalenie. Oznacza to, że jeśli dane postanowienie /zarządzenie nie jest wymienione w ustawie, to strona nie może go zaskarżyć zażaleniem. Ważne! Jeśli dane postanowienie lub zarządzenia nie podlega zaskarżeniu sąd go nie uzasadnia. Złożenie wniosku o uzasadnienie niezaskarżalnego postanowienia będzie bezskuteczne – taki wniosek zostanie przez Sąd odrzucony. To, co często zaskakuje moich Klientów, to rozpoznanie zażaleń przez równoległy skład tego samego sądu, który wydał nieakceptowalne postanowienie. Np. jeśli sąd pierwszej instancji odmówi sporządzenia uzasadnienia (bo np. wniosek był po terminie), to zażalenie na to postanowienia rozpoznaje ten sam sąd, ale w innym składzie (inni personalnie sędziowie), chyba taka odmowa definitywnie kończy postępowania w sprawie (zamyka drogę do wniesienia środka zaskarżenia kończącego postępowanie w sprawie). Jakie postanowienia sądu pierwszej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem? Te zażalenia można podzielić na dwie grupy – rozpoznawane przez ten sam sąd (w innym składzie osobowym) i przez sąd odwoławczy. Zażalenie do sądu drugiej instancji przysługuje od postanowień sądu pierwszej instancji oraz zarządzeń przewodniczącego wymienionych niżej: Podstawowa grupa postanowień, od których przysługuje zażalenie wymieniona jest w art. 394 § 1 kodeksu postępowania cywilnego. Należą do nich postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego: kończących postępowanie w sprawie (np. umorzenie postępowania) zwrot pisma wniesionego jako pozew, z którego nie wynika żądanie rozpoznania sprawy, zwrot pozwu, odmowa odrzucenia pozwu, przekazanie sprawy sądowi równorzędnemu lub niższemu albo podjęcie postępowania w innym trybie, zawieszenie postępowania i odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, zwrot kosztów, określenie zasad ponoszenia przez strony kosztów procesu, zwrot opłaty lub obciążenie kosztami sądowymi - jeżeli strona nie składa środka zaskarżenia co do istoty sprawy. Nie jest wyczerpujący katalog, bowiem przepisy szczególne wskazują na dodatkowe postanowienia, od których przysługuje zażalenie np. zażalenie na postanowienie w przedmiocie oddania na obserwację do zakładu leczniczego w sprawie o ubezwłasnowolnienie. Zażalenie do równoległego składu sądu pierwszej instancji przysługuje od postanowień wymienionych niżej: Podstawowa grupa postanowień, od których przysługuje zażalenie wymieniona jest w art. 394 § 1a kodeksu postępowania cywilnego. Należą do nich postanowienia lub zarządzenia przewodniczącego: odmowy zwolnienia od kosztów sądowych lub cofnięcia takiego zwolnienia oraz odmowy ustanowienia adwokata lub radcy prawnego lub ich odwołanie (jeśli sąd zwolni od kosztów lub przyzna adwokata, to od takiego postanowienia nie można się odwołać, co byłoby w interesie np. przeciwnika) oddalenia opozycji przeciwko wstąpieniu interwenienta ubocznego oraz niedopuszczenie interwenienta do udziału w sprawie wskutek uwzględnienia opozycji; rygoru natychmiastowej wykonalności; wstrzymania wykonania prawomocnego orzeczenia do czasu rozstrzygnięcia skargi o wznowienie postępowania; stwierdzenia prawomocności orzeczenia; skazania świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenia przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka oraz odmowy zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia; odmowy uzasadnienia orzeczenia oraz jego doręczenia; sprostowanie lub wykładnia orzeczenia albo ich odmowa; zwrotu zaliczki, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz wynagrodzenie biegłego, mediatora i należności świadka, a także koszty przyznane w nakazie zapłaty, jeżeli nie wniesiono środka zaskarżenia od nakazu; oddalenia wniosku o wyłączenie sędziego; zatwierdzenia ugody zawartej przed mediatorem; odrzucenia zażalenia; odrzucenia skargi na orzeczenie referendarza sądowego; zatwierdzenie ugody w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów; wstrzymania wykonania decyzji, w przypadku zawieszenia postępowania, na zgodny wniosek stron zamierzających zawrzeć ugodę w sprawie odwołania do sądu ochrony konkurencji i konsumentów To również nie jest katalog wyczerpujący, bo zażalenie przysługuje również np. na: postanowienia w przedmiocie zabezpieczenia (ale tylko wydane przez Sąd I Instancji). Jakie postanowienia sądu drugiej instancji podlegają zaskarżeniu zażaleniem? Jeżeli sąd drugiej instancji rozpoznaje zażalenie, to na postanowienie, które wyda w tym przedmiocie zażalenie już nie przysługuje. Jeśli jednak po raz pierwszy decyduje o pewnych kwestiach, to można takie decyzje zaskarżyć do innego składu tego samego sądu (zażalenie rozpoznają inni personalnie sędziowie). Do takich postanowień należą: odmowa ustanowienia adwokata lub radcy prawnego, lub ich odwołanie, oddalenie wniosku o wyłączenie sędziego, zwrot kosztów procesu, o ile nie wniesiono skargi kasacyjnej, zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, skazanie świadka, biegłego, strony, jej pełnomocnika oraz osoby trzeciej na grzywnę, zarządzenie przymusowego sprowadzenia i aresztowania świadka, odmowa zwolnienia świadka i biegłego od grzywny i świadka od przymusowego sprowadzenia. Są jeszcze dwa orzeczenia, które można zaskarżyć zażaleniem do Sądu Najwyższego. Należy do nich: Wyrok lub postanowienie sądu odwoławczego, w którym sąd ten przekazuje sprawę ponownego rozpoznania. W postępowaniu cywilnym jest to jedyna sytuacja, gdy orzeczenie merytoryczne - wyrok podlega zaskarżeniu zażaleniem. Zażalenie przysługuje bez względu na to, czy w danej sprawie można wnieść skargę kasacyjną. Odrzucenia skargi kasacyjnej oraz skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Zażalenie przysługuje bez względu na to, czy w danej sprawie można wnieść skargę kasacyjną. Przykłady postanowień, które nie podlegają zaskarżeniu zażaleniem (niezaskarżalne postanowienia). Odmowa zwolnienia strony od kosztów postępowania odwoławczego. To, co najbardziej zaskakuje moich Klientów, to brak możliwości zaskarżenia zażaleniem postanowienia o odmowie zwolnienia od kosztów postępowania odwoławczego (np. odmowa zwolnienia od opłaty za apelację). Po ostatnich zmianach (w listopadzie 2019) o zwolnieniu od kosztów sądowych decyduje bowiem sad odwoławczy. Odmowa zwolnienia od kosztów nie znajduje się w katalogu zaskarżalnych postanowień sądu drugiej instancji (wymienione wyżej). Powoduje to bardzo wiele nieporozumień i błędów, których nie ustrzegali się w początkowym okresie po zmianie przepisów nawet profesjonalni pełnomocnicy. Po odmowie zwolnienia od kosztów nie ma podstaw do składania wniosku o uzasadnienie postanowienia (postanowień niezaskarżalnych sąd nie uzasadnia). Należy natomiast w ciągu 7 dni uiścić opłatę. Oddalenie wniosku o przywrócenie terminu. Drugim postanowieniem, którego niezaskarżalność budzi zdziwienie moich klientów, to oddalenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania spóźnionej czynności procesowej. Oznacza to, że nie można w ogóle zaskarżyć oddalenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia np. wniosku o uzasadnienie, zażalenie czy apelacji. Skarżyć można dopiero postanowienia, w których sąd odrzuci spóźnione zażalenie, apelację, wniosek o uzasadnienie lub zwróci spóźnione pismo zawierające uzupełnienie braków formalnych. Postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia wydane przez odwoławczy. Spotykam się z oburzeniem Klientów, których informuję, że jeżeli wniosek o udzielenie zabezpieczenia wydał sąd odwoławczy (np. podwyższył/obniżył alimenty), to takie postanowienie nie podlega zaskarżenia. Mimo wniosku Sąd nie musi go nawet uzasadniać. adw. Marta Rozwadowska - Kucka Potrzebujesz pomocy w napisaniu zażalenia? Skontaktuj się z Kancelarią. Możesz także skorzystać z Pomocy prawnej online. Jeśli to, co napisałam było dla Ciebie interesujące lub może pomóc Twoim znajomym, udostępnij artykuł na Fb. Od wyroku sądu pierwszej instancji przysługuje apelacja do sądu drugiej instancji. Apelację od wyroku sądu rejonowego rozpoznaje sąd okręgowy, a od wyroku sądu okręgowego jako pierwszej instancji - sąd apelacyjny. Rozpoznanie sprawy następuje w składzie trzech sędziów zawodowych. Postanowienia dotyczące postępowania dowodowego na posiedzeniu niejawnym wydaje sąd w składzie jednego sędziego. Apelacja jest środkiem odwoławczym służącym do zaskarżania orzeczeń sądu o charakterze merytorycznym, to jest rozstrzygających o istocie sprawy. Należą do nich: - wyroki końcowe, - wyroki częściowe, - wyroki wstępne, - wyroki łączne - wydane po połączeniu spraw do łącznego rozpoznania i rozstrzygnięcia, - wyroki uzupełniające, wyroki zaoczne, jeżeli stroną wnoszącą środek zaskarżenia jest powód, - postanowienia rozstrzygające co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym, - wpis w księdze wieczystej oraz wykreślenie. Z tej kategorii wyłączone są postanowienia (wpis, wykreślenie), gdy rozstrzygnięcie co do istoty sprawy wydane zostało przez referendarza sądowego. Wówczas na orzeczenie referendarza sądowego przysługuje skarga. Apelacja może być wniesiona wyłącznie od wyroku (postanowienia co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym), nie zaś od jego uzasadnienia, i to orzeczenia istniejącego. Postanowienie o przyznaniu i cofnięciu zwolnienia od kosztów sądowych, o odmowie zwolnienia, o odrzuceniu wniosku o zwolnienie oraz o nałożeniu na stronę obowiązku uiszczenia kosztów i skazaniu na grzywnę, jak również postanowienie o ustanowieniu, cofnięciu ustanowienia, o odrzuceniu wniosku o ustanowienie adwokata lub radcy prawnego oraz o skazaniu na grzywnę i nałożeniu na stronę obowiązku uiszczenia ich wynagrodzenia sąd może wydać na posiedzeniu niejawnym w składzie jednego sędziego. W dwuinstancyjnym postępowaniu sądowym kontroli apelacyjnej można poddać tylko rozstrzygnięcie, które wynika z orzeczenia sądu pierwszej instancji. Przy ocenie dopuszczalności apelacji istotne jest, czy sąd pierwszej instancji orzekł o całości żądania objętego wnioskiem. Zaskarżenie nieistniejącego rozstrzygnięcia nie jest dopuszczalne. Nie można oprzeć apelacji na zarzucie, że sąd nie orzekł o całości żądania strony. W takim wypadku stronie przysługuje wniosek o uzupełnienie orzeczenia lub prawo wystąpienia z odrębnym wnioskiem. Strona będzie zawsze miała interes prawny, gdy istnieje obiektywna potrzeba zmiany lub uchylenia orzeczenia w świetle obowiązujących przepisów, a także gdy strona uzyskała dla siebie orzeczenie nieuwzględniające jej żądań i wniosków. Legitymacja do wniesienia apelacji od wyroku przysługuje tylko stronie, której dotyczy ten wyrok, przez co należy rozumieć, że wyrok zawiera rozstrzygnięcie (pozytywne lub negatywne) o żądaniu, z którym ta strona wystąpiła (jako powód) lub które przeciwko niej zostało skierowane (jako pozwanemu). Współpozwanemu w procesie nie przysługuje prawo zaskarżenia wyroku w części oddalającej powództwo (w całości lub w części) w stosunku do pozostałego pozwanego także wówczas, gdy uwzględnienie powództwa (w całości lub w części) w stosunku do innego pozwanego mogłoby mieć wpływ na zakres odpowiedzialności tego skarżącego. Zaskarżenie wyroku w części oddalającej powództwo względem innych pozwanych może nastąpić tylko przez powoda. Współuczestnik (formalny lub materialny) nie jest nigdy legitymowany do zaskarżenia orzeczenia przeciwko innemu współuczestnikowi występującemu po tej samej stronie procesowej, choćby rozstrzygnięcie przez sąd odnośnie do tego drugiego współuczestnika oddziaływało na rozstrzygnięcie odnoszące się do niego. Termin wniesienia apelacji Apelację wnosi się do sądu, który wydał zaskarżony wyrok, w terminie dwutygodniowym od doręczenia stronie skarżącej wyroku z uzasadnieniem. Jeżeli strona nie zażądała uzasadnienia wyroku w terminie tygodniowym od ogłoszenia sentencji, termin do wniesienia apelacji biegnie od dnia, w którym upłynął termin do żądania uzasadnienia. Terminy uważa się za zachowany także wtedy, gdy przed jego upływem strona wniosła apelację do sądu drugiej instancji. W takim wypadku sąd ten niezwłocznie przesyła apelację do sądu, który wydał zaskarżony wyrok. Sąd pierwszej instancji odrzuci na posiedzeniu niejawnym apelację wniesioną po upływie przepisanego terminu, nieopłaconą lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również apelację, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie. Po doręczeniu apelacji stronie przeciwnej sąd pierwszej instancji przedstawia niezwłocznie akta sprawy sądowi drugiej instancji. Strona przeciwna może w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia apelacji wnieść odpowiedź na apelację wprost do sądu drugiej instancji. Odpowiedź na apelację jest pismem procesowym przygotowawczym, w którym strona przeciwna może podjąć obronę przeciwko zarzutom apelacji, podnieść własne zarzuty, złożyć własne wnioski. Sąd drugiej instancji odrzuca na posiedzeniu niejawnym apelację jeżeli ulegała ona odrzuceniu przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli dostrzeże braki, do których usunięcia strona nie była wezwana, zażąda ich usunięcia. W razie nieusunięcia braków w wyznaczonym terminie apelacja ulega odrzuceniu. Wstrzymanie wykonania orzeczenia i zabezpieczenie W razie wniesienia skargi kasacyjnej, gdyby na skutek wykonania orzeczenia stronie mogła być wyrządzona niepowetowana szkoda, sąd drugiej instancji może wstrzymać wykonanie zaskarżonego orzeczenia do czasu ukończenia postępowania kasacyjnego lub uzależnić wykonanie tego orzeczenia - a w razie oddalenia apelacji także orzeczenia sądu pierwszej instancji - od złożenia przez powoda stosownego zabezpieczenia. Postanowienie może być wydane na posiedzeniu niejawnym. Zabezpieczenie może również polegać na wstrzymaniu wydania powodowi sum pieniężnych po ich wyegzekwowaniu od pozwanego lub na wstrzymaniu sprzedaży zajętego majątku. Do czasu upływu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej wstrzymuje się z urzędu sprzedaż nieruchomości. Zmiana miejsca zamieszkania W razie wydania przez sąd drugiej instancji orzeczenia, od którego przysługuje skarga kasacyjna, strony i ich przedstawiciele mają obowiązek, do czasu upływu terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, zawiadamiać sąd drugiej instancji o każdej zmianie miejsca zamieszkania. W przypadku jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości, pozostajemy do Państwa dyspozycji, prosimy przejść do zakładki kontakt. Z wyrazami szacunku.

zażalenie od postanowienia sądu rejonowego