🎐 Co Gorsze Udar Czy Wylew

Tego rodzaju leki zwiększają też ryzyko krwawień i wylewów w innych częściach ciała, na przykład krwawienia z nosa, jelit, a także wylewów krwi do mózgu. Czasami wylew krwi do oka ma tak prozaiczną przyczynę, jak wysiłek fizyczny, a nawet kichanie, kaszel, śmiech i zaparcia. Może też jednak świadczyć o nadmiernej kruchości Odpowiedział. Zawał serca i udar niedokrwienny mózgu są głównie powikłaniem zmian miażdżycowych w odpowiednich naczyniach (wieńcowych lub mózgowych), mają zatem tę samą etiologię. Poznano ok. 300 czynników ryzyka wystąpienia tych chorób, przy czym najczęstsze z nich to: wiek (ryzyko wzrasta w miarę starzenia), płeć (męska Witam mam animie Ewelina lekarz stwierdził u mnie że przeszłam udar skierował mnie na badanie TK głowy wynik był taki struktury mózgowia bez zmian niedokrwiennych i bez zmian krwawienia wewnątrzczaszkowego.Układ komorowy bez cech poszerzenia ,struktury czaszki bez zmian.Nie wiem czy to był udar czy nie jeżeli badanie to nie wykazało .Proszę o odpowiedz czy to możliwe żeby tk Wylew. Udar krwotoczny spowodowany jest nagłym wylewem krwi z pękniętego naczynia, który niszczy tkanki mózgu. Wyróżnia się dwa rodzaje krwotoku – podpajęczynówkowy oraz śródmózgowy. Pierwszy stanowi zaledwie 5 proc. wszystkich wylewów, drugi diagnozowany jest w 10 – 15 proc. przypadków. To może się zdarzyć. Powszechnie udar kojarzy się z osobami starszymi. Ale około 5 proc. pacjentów, którzy z udarem trafiają do szpitali w Polsce, to młodzi i bardzo młodzi ludzie – nawet dwudziesto- i trzydziestolatkowie. Znany, a czasem budzący kontrowersje dziennikarz Michał Figurski udar przeżył krótko po 40-tce. Co gorsze, podwyższony cholesterol nie daje żadnych objawów. Jeśli nasz wynik jest niekorzystny (czyli poziom „złego” cholesterolu LDL wynosi powyżej 135 mg/dl) i nic z tym nie robimy, jesteśmy na prostej drodze do rozwoju miażdżycy naczyń krwionośnych i jej następstw, takich jak zawał serca, udar czy nadciśnienie . Te objawy to znaki, że jesteś w niebezpieczeństwie. "Cichy udar mózgu" atakuje znienacka. Te objawy to znaki, że jesteś w niebezpieczeństwie. Wiele osób zdaje sobie sprawę z oczywistych objawów udaru, takich jak jednostronne opadanie twarzy, czy zaburzenia mowy, jednak dość często mogą wystąpić również ciche objawy udaru. choroby naczyniowe mózgu: udar niedokrwienny mózgu, udar krwotoczny mózgu lub krwawienie podpajęczynówkowe – zwłaszcza jak zajęte zostaną płaty ciemieniowe a/lub wzgórze. Uszkodzenie ośrodkowe powoduje złożone zaburzenia czucia w postaci niezdolności zlokalizowania miejsca działania danego bodźca i jego siły (pacjent nie Szpitalna rehabilitacja po udarze trwa zazwyczaj 2–3 tygodnie. Przykładowe ćwiczenia w rehabilitacji po udarze mózgu: ćwiczenia w pozycji leżącej, takie jak: nauka siadu płaskiego (zazwyczaj w 5. dobie pobytu w szpitalu), siadania ze spuszczonymi nogami na dwie strony (zazwyczaj w 6. dobie pobytu w szpitalu), rozciąganie, wydłużanie gPH6b. Udary mózgu dzieli się na udary krwotoczne – spowodowane wynaczynieniem się krwi poza światło naczynia krwionośnego i udary niedokrwienne – które występują na skutek zamknięcia tętnicy przez blaszkę miażdżycową lub materiał zatorowy. Udary są jedną z głównych przyczyn śmierci i niepełnosprawności dorosłych w populacjach rozwiniętych. Udary krwotoczne występują rzadziej niż udary niedokrwienne, wiążą się jednak z większym ryzykiem poważnych powikłań, w tym zgonu. Udar krwotoczny mózgu – na czym polega? Udar mózgu to zbiór objawów neurologicznych, utrzymujących się powyżej 24 godzin, wynikających z zaburzeń przepływu krwi przez mózg. Zarówno udar krwotoczny, jak i udar niedokrwienny spowodowane są niedotlenieniem komórek nerwowych, co prowadzi do ich śmierci. Mechanizm, w jakim dochodzi do tego niedotlenienia jest jednak inny. Udar krwotoczny a niedokrwienny W przypadku udarów niedokrwiennych przyczyną niedotlenienia komórek nerwowych jest zablokowanie przepływu krwi przez naczynie, natomiast w przebiegu udaru krwotocznego dochodzi do pęknięcia ściany naczynia. Układ naczyń krwionośnych, zaopatrujących w tlen i składniki odżywcze tkankę nerwową, jest niezwykłą i skomplikowaną konstrukcją. Jej celem jest dostarczanie niezbędnych substancji do każdej części mózgu. Przerwanie ściany naczynia prowadzi do wylania się krwi bezpośrednio do tkanki nerwowej lub przestrzeni podpajęczynówkowej, co sprawia, że tlen oraz substancje odżywcze nie są dostarczane do odpowiednich rejonów mózgu. Ponadto wynaczyniona krew niszczy tkankę nerwową otaczającą uszkodzone naczynie i zwiększa ciśnienie panujące w czaszce, powodując rozległe uszkodzenia, które nie są ograniczone jedynie do miejsca wylewu. Udar krwotoczny może być spowodowany: pęknięciem naczynia zaopatrującego w krew jego wewnętrzne części – jest to tak zwany krwotok śródmózgowy, pęknięciem naczynia biegnącego na powierzchni mózgu – mówimy wówczas o krwawieniu podpajęczynówkowym (wynaczyniona krew zbiera się w przestrzeni pomiędzy oponą pajęczą a oponą miękką mózgu). Udary stanowią trzecią przyczynę śmierci i pierwszą przyczynę niepełnosprawności wśród ludzi dorosłych w Polsce. Szacuje się, że krwotoczny udar mózgu dotyka około 20 na 100 000 osób. Krwotok śródmózgowy stanowi około 15% wszystkich udarów, a krwawienie podpajęczynówkowe 5% wszystkich udarów niedokrwiennych. Polecane dla Ciebie płyn, niedobór witamin, niedobór minerałów, odporność zł tabletka, niedobór minerałów, niedobór witamin zł kapsułki, niedobór witamin, niedobór minerałów, koncentracja, pamięć zł kapsułki zł Udar krwotoczny mózgu – przyczyny Do udaru krwotocznego dochodzi na skutek osłabienia i w rezultacie pęknięcia ściany naczynia krwionośnego. Przyczyny mogące powodować wylew krwi do mózgu i do przestrzeni podpajęczynówkowej są różne. Przyczyny krwotoku śródmózgowego: nieleczone przez wiele lat nadciśnienie tętnicze – podwyższone ciśnienie tętnicze krwi powoduje uszkadzanie ściany naczyń krwionośnych i tworzenie się mikrotętniaków, odkładanie się w ścianach naczyń substancji powodujących ich kruchość, wrodzone wady naczyń krwionośnych – malformacje naczyniowe, palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, przyjmowanie narkotyków – stymulanty, takie jak kokaina i amfetamina w dużym stopniu zwiększają ryzyko udaru krwotocznego, wrodzone i nabyte skazy krwotoczne, przyjmowanie leków przeciwkrzepliwych – w wielu sytuacjach ich przyjmowanie jest konieczne, a korzyści z ich przyjmowania znacznie przewyższają ryzyko, nowotwory złośliwe pierwotne i przerzutowe w obrębie ośrodkowego układu nerwowego – naciekanie naczyń bardzo często prowadzi do ich zniszczenia, urazy. Przyczyny krwotoku podpajęczynówkowego: poważne urazy głowy, tętniaki, malformacje tętniczo–żylne, nadciśnienie tętnicze, miażdżyca. Udar krwotoczny mózgu – objawy Krwotoczny udar mózgu charakteryzować będą objawy neurologiczne, zależne od miejsca, w którym doszło do niedotlenienia komórek nerwowych oraz od stopnia kompresji struktur ośrodkowego układu nerwowego wywołanej zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym. Krwotok mózgowy – objawy wynikające ze zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego: silny ból głowy, nudności i wymioty, zaburzenia akcji serca, zaburzenia oddechu, wahania ciśnienia tętniczego krwi, utrata przytomności. Objawy związane z zaburzeniami funkcji organizmu niezbędnych do życia, wynikają z ucisku obrzękniętej tkanki nerwowej i wynaczynionej krwi na ważne struktury znajdujące się w pniu mózgu. Wystąpienie takiej sytuacji jest szczególnie prawdopodobne w przypadku, gdy wystąpił rozległy wylew krwi lub krwotok do móżdżku. Wylew krwi do mózgu – objawy związane ze zniszczeniem konkretnych części mózgu: niedowład kończyn – udar mózgu prawostronny będzie powodował niedowład kończyn po stronie lewej, natomiast udar mózgu lewostronny niedowład kończyn po stronie prawej – w początkowej fazie może manifestować się także drętwieniem ręki, osłabienie mięśni twarzy – charakterystyczne jest opadanie kącika ust, problemy z mową – trudności może sprawiać zarówno wypowiadanie słów, jak i ich rozumienie, zaburzenia widzenia – najczęściej dotyczące jednego oka, problemy z przełykaniem, zaburzenia równowagi. Wylew krwi do mózgu – pierwsze objawy Objawy udaru krwotocznego występują najczęściej nagle i szybko nasilają się. Dominującym objawem jest silny ból głowy, który opisywany jest przez pacjentów jako najgorszy w życiu. W przypadku podejrzewania u siebie udaru krwotocznego, należy jak najszybciej wezwać fachową pomoc. Udar mózgu – pierwsza pomoc Pierwsza pomoc przy udarze krwotocznym powinna polegać na jak najszybszym wezwaniu specjalistycznej pomocy. Należy pamiętać, że z każdą sekundą giną kolejne neurony, dlatego im szybciej pacjent znajdzie się w ośrodku mogącym zapewnić mu fachową pomoc, tym większe są jego szanse na przeżycie. W przypadku wystąpienia charakterystycznych dla udaru objawów nie powinno się przyjmować leków, tracić czasu na konsultacje z lekarzem pierwszego kontaktu czy liczyć na to, że objawy same przeminą. Powinno się zadzwonić pod numer 112 i zaczekać na karetkę, która przewiezie chorego do najbliższego szpitala z oddziałem udarowym. Udar krwotoczny – rozpoznanie Objawy wylewu krwi do mózgu są dość charakterystyczne, jednak bardzo ciężko tylko na ich podstawie rozróżnić udar krwotoczny od udaru niedokrwiennego. W tym celu wykonuje się tomografię komputerową bez kontrastu. W większości przypadków pozwala ona na dokładne stwierdzenie, w jakim miejscu wystąpiło krwawienie do mózgu. Dokładne określenie typu udaru oraz miejsca uszkodzenia naczynia jest ważne, gdyż wpływa na późniejsze decyzje terapeutyczne. Udar krwotoczny – leczenie Leczenie udaru krwotocznego w pierwszej fazie polega na zabezpieczeniu podstawowych czynności życiowych pacjenta. Bardzo ważne jest zapobieganie niezwykle niebezpiecznym skutkom zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego. Wylew krwi do mózgu – operacja Jeśli przyczyną krwawienia jest pęknięty tętniak wewnątrzczaszkowy lub malformacja naczyniowa, stosuje się operacyjne zaklipsowanie pękniętego naczynia lub metody radiologii interwencyjnej mające na celu powstrzymać wypływ krwi z naczynia od wewnątrz. Wybór odpowiedniej metody leczenia uzależniony jest od stanu pacjenta, jego wieku, a także parametrów morfologicznych krwawiącego naczynia. Udar krwotoczny – skutki Udar krwotoczny mózgu – rokowania Krwotok do mózgu zwykle niesie ze sobą poważne konsekwencje, przeważnie gorsze niż w przypadku udarów niedokrwiennych. U osób, które przeszły rozległy udar mózgu rokowania są bardzo złe i często wiążą się ze śmiercią. Udar krwotoczny – śmiertelność Szacuje się, że około połowa chorych, która doświadczyła udaru krwotocznego mózgu umiera na skutek w wyniku samego udaru lub związanych z nim powikłań. Udar krwotoczny – powikłania Udary są główną przyczyną niepełnosprawności w starszym wieku. Wiążą się z dużym pogorszeniem funkcjonowania, wpływając tym samym negatywnie na jakość życia. Do częstych powikłań udarów zalicza się: niedowłady, pogorszenie sprawności intelektualnej i afazję. Udar mózgu – afazja Afazja jest stosunkowo częstym powikłaniem udaru, polegającym na ośrodkowym upośledzeniu zdolności do wypowiadania słów (afazja ruchowa) lub ich rozumienia (afazja czuciowa). Krwotok śródmózgowy – rehabilitacja Rehabilitacja po udarze jest niezwykle ważna. W wyniku udaru dochodzi do nieodwracalnej śmierci neuronów, pomimo tego, dzięki niezwykłej plastyczności ośrodkowego układu nerwowego, utracone funkcje w pewnym zakresie mogą zostać przejęte przez aktywne komórki nerwowe. Rehabilitacja poudarowa powinna zostać rozpoczęta jak najwcześniej, już podczas pobytu w szpitalu. W przebiegu procesu rehabilitacji ważna jest współpraca fizjoterapeuty, logopedy oraz neurologa, która ma na celu zmniejszenie powikłań po udarze i umożliwienie pacjentowi jak najlepszego funkcjonowania. Udar krwotoczny mózgu – profilaktyka Profilaktyka udaru nie różni się od szeroko pojętego zdrowego stylu życia. Bardzo ważne jest utrzymywanie odpowiedniego ciśnienia krwi, masy ciała oraz dbanie o adekwatną do wieku i możliwości aktywność fizyczną. Należy pamiętać o kontroli poziomu cukru i tłuszczy we krwi. Ogromnie ważne jest również wystrzeganie się szkodliwych nałogów, w tym: nikotyny, alkoholu i narkotyków. Przestrzeganie zasad zdrowego stylu życia pozwala wielokrotnie zredukować ryzyko wystąpienia udaru krwotocznego. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Guzy, stłuczenia i siniaki – co na nie stosować? Guzy, stłuczenia, siniaki i obrzęki – jakie środki warto mieć pod ręką, aby urazy goiły się szybciej? Podpowiadamy. Makrogole – czym są? Działanie przeczyszczające, zastosowanie, przeciwwskazania Makrogole to dobrze tolerowane i bezpieczne w stosowaniu preparaty, które wykorzystuje się w przypadku zaparć zarówno tych długotrwałych, jak i sporadycznych. Powodują zwiększenie objętości płynów w świetle jelit oraz wywołują działanie przeczyszczające. Czy kobiety w ciąży i dzieci mogą stosować makrogole, jakie są skutki uboczne zażywania tych leków, a także jak długo może być prowadzona terapia z wykorzystaniem PEG? Oparzenie meduzy – co robić? Wakacyjna kąpiel dla niektórych może skończyć się przykrym i dość bolesnym doświadczeniem za sprawą parzących, galaretowatych parasolek, swobodnie pływających w toni wodnej, czyli meduz. Do obrony oraz chwytania pokarmu używają parzydełek, zawierających jad, którego siła działania jest zróżnicowana w zależności od rodzaju meduzy. Po czym można rozpoznać, że oparzyła nas meduza? Dowiedz się, co zrobić po oparzeniu meduzą, zwłaszcza jeśli planujesz zagraniczne wakacje nad wodą. DEET – co to jest, dlaczego odstrasza komary i kleszcze? Bezpieczeństwo sprayu na owady DEET jest repelentem otrzymanym syntetycznie. Działanie tego preparatu polega na zaburzaniu węchu owadów, które nie są w stanie odebrać i zakodować zapachu kwasu mlekowego, będącego składnikiem potu potencjalnego żywiciela. Jak poprawnie stosować DEET, czy dzieci i kobiety w ciąży mogą bezpiecznie z niego korzystać i czy DEET na komary może być szkodliwy dla zdrowia? Zastrzyki z kwasu hialuronowego – czym są iniekcje dostawowe i kiedy należy je stosować? W niechirurgicznym leczeniu artrozy i chorób chrząstki stawowej stosowana jest dostawowa suplementacja kwasu hialuronowego (HA), czyli wiskosuplementacja. Zazwyczaj iniekcje dostawowe dotyczą stawów kolanowego oraz biodrowego. W aptekach oraz przychodniach dostępne są liczne preparaty do wiskosuplementacji kwasem hialuronowym. Produkty te różnią się usieciowaniem oraz masą cząsteczkową HA. Który preparat wybrać, jaka jest różnica między zastrzykami z kwasem hialuronowym a preparatami zawierającymi kolagen? Jak złagodzić ból pleców? Domowe sposoby i leki apteczne Ból pleców może dotyczyć każdego odcinka kręgosłupa, jednak zazwyczaj występuje ból krzyża, który pojawia się w odcinku lędźwiowo-krzyżowym. Zakłada się, że w populacji do 40 roku życia ponad 70% osób cierpiało na ból krzyża, natomiast drugiego najczęściej występującego bólu pleców – w odcinku szyjnym doświadczyła minimum połowa populacji. Jak poradzić sobie z bólem pleców, jakie leki wybrać i które z domowych sposobów mogą uśmierzyć ból? Co na alergię? Skuteczne leki i domowe sposoby na alergię Alergia może dotyczyć niemowlaka, dziecka i osoby dorosłej. Niestety problem ten doskwiera coraz większej ilości osób na całym świecie. Lekceważenie objawów alergii może doprowadzić do groźnych komplikacji, takich jak np. przewlekła obturacyjna choroba płuc. Wsparcie w leczeniu alergii mogą stanowić metody naturalne oraz wypracowanie schematu zachowań ograniczających kontakt z alergenami. Dostępne są również leki i preparaty na alergię, które można kupić w aptece także bez recepty. Stosowane właściwie, czyli konsekwentnie i zgodnie z zaleceniami, mogą pomóc zwalczyć dokuczliwe objawy alergii. Apteczne testy do wykrywania zakażenia Helicobacter pylori z kału i krwi Zakażenie Helicobacter pylori jest często diagnozowaną infekcją przewodu pokarmowego, która jednak w niewielkim procencie przypadków daje objawy, takie jak ból nadbrzusza, nudności czy wymioty. Diagnozę stawia się najczęściej na podstawie wyniku testu ureazowego, dla którego alternatywą od pewnego czasu są domowe testy na obecność zakażenia h. pylori z krwi lub kału. Czy są one wiarygodne, jak je przeprowadzić i jak interpretować ich wynik? Zachorowalność na udar mózgu wzrasta gwałtownie wraz z wiekiem. Chorobę tę uważa się za stan bezpośredniego zagrożenia i przyczyny udaru mózguPrzyczyną udaru mózgu są zaburzenia krążenia w mózgu. W większości przypadków udar wywołany jest niedokrwieniem - zamknięciem naczynia doprowadzającego krew do przyczyn udaru zalicza się nadciśnienie tętnicze, niektóre choroby serca (głównie migotanie przedsionków), otyłość, małą aktywność fizyczną, cukrzycę, nadużywanie alkoholu, palenie i powikłaniaDo najczęstszych objawów udaru mózgu należą: jednostronne osłabienie albo drętwienie kończyn, zaburzenia w rozumieniu mowy lub niemożność wypowiadania słów, zaburzenia widzenia. Mogą też wystąpić nagłe, bardzo silne zawroty głowy, często połączone z zaburzeniami połykania, zaburzeniami mówienia lub osłabieniem udaru mózgu może być również nagły, bardzo silny ból głowy. Do najczęstszych powikłać udaru należą przykurcze mięśniowe i i leczenieOsobę z podejrzeniem udaru należy jak najszybciej przewieźć do szpitala. Lekarz przeprowadza dokładne badanie neurologiczne, analizę krwi, tomografię udaru zależy od jego rodzaju i umiejscowienia. Nie ma żadnego leku niwelującego uszkodzenie mózgu powstałe w wyniku niedokrwienia lub wylewu krwi, jednak właściwe postępowanie ogólnomedyczne przynosi rezultaty, zmniejszając również inwalidztwo pomóc sobie samodzielnie?Chory może doświadczyć tzw. przemijających ataków niedokrwiennych mózgu. Występują wówczas objawy takie jak w udarze mózgu, ale trwają one od kilku minut do kilku godzin, po czym całkowicie nikną. Jeżeli wtedy rozpocznie się prawidłowe leczenie, można uniknąć zmniejszenie ryzyka udaru ogromny wpływ ma uregulowanie nadciśnienia. Należy również unikać tytoniu i alkoholu, prowadzić aktywny tryb życia i stosować zdrową dietę. 10 sposobów na rzucenie palenia! Jak zerwać z uzależnieniem ... Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Przez Gość agnes Witam. Od dzieciństwa miałam czasami *blokadę* w nogach kiedy wchodziłam po schodach, biegałam. Kilka razy się wywaliłam, kiedy noga mi zblokowała się przy zgięciu. Ale ogólnie był spokój. Teraz mam 24 lata. Od kilku miesięcy drętwieją i sztywnieją mi mięśnie głównie rąk i nóg. Znów mam te *zblokowania* w dłoniach, nogach, rękach. Jak wstaje z krzesła to automatycznie nogi mi prostują się i staję na palcach oraz są takie sztywne – mija zazwyczaj po kilku krokach. Bardzo często mam tzw. rękę położnika (dowiedziałam się o tym jak pokazałam lekarzowi rodzinnemu wygięcie mojej ręki). Z trudem odkręcam butelki, słoiki, mam problemy z chwytem, zaciśnięciem dłoni, bo się blokuje i układa właśnie w tę rękę położnika. Czasem bóle głowy, które są mniejsze jak pochylę czoło i je na czymś oprę. Zaciskanie zębów. Drganie powieki jakby tam jakiś robak siedział. Zmęczenie, czasem zdrętwienie pleców. I ból w klatce piersiowej. Dziś właśnie wstałam z dość mocnym bólem na wysokości mostka, który rozchodził się trochę na boki. Nie jestem w stanie się teraz ruszać, głównie rękoma, schylać się, wykręcać, głęboko oddychać, bo boli bardziej. Wczoraj strasznie mi *strzykało* gdzieś kolo mostka, tak jak czasem palce *strzykają*. Nie wiem co robić. Jeszcze drętwienie da się przeżyć, ale ból w klatce piersiowej dziś rano był nie do zniesienia. Teraz ciut lepiej, ale dalej z trudem się ruszam. Nie wiem co w takiej sytuacji robić? Brać leki przeciwbólowe??? W wakacje brałam np magnez forte, czasem 2 razy dziennie, a mimo to miałam nasilone objawy wyżej podane. W październiku oprócz magnezu forte brałam potas i też mimo to objawy się nie zmniejszyły. Byłam u lekarza, zlecił wykonanie badania na magnez, potas i tsh. Wyniki to: sód w surowicy: 141 mmol/l (135-150) potas w surowicy: 4,4 mmol/l (3,5-5,4) magnez w surowicy: 1,87 mEq/l (1,3-2,5) TSH 3gen.: 4,42mIU/L (0,25-4,20) Z tymi wynikami poszłam do neurologa. Odpukanie prawidłowe. Przeprowadził ze mną rozmowę. Niezbyt miłą. Stwierdził że mam psychonerwicę narządową i tężyczkę na podstawie tylko tego co mówiłam. Szczególnie tych faktów: - objawy wymienione wyżej, - studiuję na 2 kierunkach (na jednym mam obronę w lutym 2009), - z powodu wady wrodzonej układu pokarmowego mam z nim problemy od kilku lat (zaburzenia czynnościowe, choroby refluksowe - od początku tego wszystkiego jestem ciągle na lekach zmniejszających wydzielanie soku żołądkowego), - bólu brzucha i bólu głowy, który akurat wtedy miałam, - aktualnie bardzo małostresowego życia. Zadał jeszcze podchwytliwe pytanie czy podjadam czekoladę… Podjadam, ale tylko jak okres mam(zwłaszcza gorzką czekoladę, która jest wtedy nadzwyczaj słodka), bo tak to słodycze są dla mnie za słodkie i zamulające. Kiedyś miałam problemy z tłumionymi gniewami, nerwami i wogóle, ale już od dość dłuższego czasu uważam się za naprawdę szczęśliwą osobę, nie stresuję się obroną którą mam za 3 miesiące, ani drugim kierunkiem, ani chorobą układu pokarmowego - nauczyłam się z tym żyć i wiem jak z tym radzić, aby było w miarę dobrze). Ludzie uważają mnie za bardzo wesołą uśmiechniętą osobę, która w razie komplikacji życiowych powariuje góra kilka godzin, siądzie i zacznie racjonalnie myśleć i szukać szybkiego rozwiązania, co na ogół zdaje egzamin i na dłuższą metę nie ma żadnego stresu. Do tego przez te kilka lat badań układu pokarmowego żaden lekarz nie stwierdził mi nerwicy żołądka ani jelit. Każdy stawiał taką samą diagnozę na podstawie badań jakie wykonał i zawsze wynikała ona z mojej wady wrodzonej i ewentualnych tego konsekwencji była trafna. Kiedyś jak byłam bardzo nerwową osobą chodziłam do kilku psychologów i każdy stwierdzał to samo: wszystko ze mną jest w porządku i nie widzi żadnych objaw jakiejkolwiek nerwicy, lęków, jedynie małą odporność na stres. Do tego ten neurolog zalecił mi kolejną dawkę magnezu, który i tak niezbyt co pomaga, i ewentualnie jakiś lek na nerwicę, lęki. Jeśli jednak chcę ten lek pobrać to muszę iść do lekarza rodzinnego by mi go przepisał, bo ten niełaskaw był wypisać receptę. Dodam też że kilka razy byłam na lekach od nerwic i zawsze się po nich źle czułam i szybko kazano mi je odstawiać – wtedy to układ pokarmowy mi wariował. We wtorek dopiero idę do lekarza rodzinnego, żeby też do endokrynologa dał skierowanie. No i właśnie mam pytanie: CO WŁAŚCIWIE MAM ROBIĆ ORAZ GDZIE I JAKĄ POMOC SZUKAĆ??? Jakie jeszcze badania najlepiej zrobić? Do kogo iść z tym wszystkim? Co robić jak drętwieją mi mięśnie i strasznie klata boli (bo tak naprawdę to wszystko coraz bardziej mi się nasila)?? Będę wdzięczna za jakąkolwiek radę :)

co gorsze udar czy wylew